Να περπατώ στο δρόμο και κόσμος γύρω.
Να σηκώνω το κεφάλι και να χαιρετώ αυτόν που περνά δίπλα μου κι εκείνος να μου ανταποδίδει το χαιρετισμό.
Να μη μοιάζω τρελή, να μη φαίνομαι σα να' χω έρθει από άλλη εποχή, από άλλο κόσμο.
Να υπάρχει χαμόγελο και μια ευγένεια στο χώρο.
Ο κόσμος να είναι πρόσχαρος και χαμογελαστός.
Και όχι! Δεν είναι θέμα έλλειψης προβλημάτων ή μη.
Είναι απλά θέμα παιδείας.
