Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Φταίω...; (Περί αποφάσεων...)



Και ναι! Οκ! Μπορεί και να έκανες λάθος... μπορεί, λέω. Δεν είναι και σίγουρο... Μην το πάρεις όλο πάνω σου όμως. Είναι σίγουρο πως δε φταις μόνο εσύ. Φταις, όμως, και εσύ! Μα τι τα θες και τα γυρεύεις; Πέρασε τώρα, πάει... Τίποτα δε γυρνά το χρόνο πίσω. Τίποτα δεν αλλάζει την απόφαση. Τίποτα δε σε γεμίζει υπομονή, τίποτα δε σου αφαιρεί εγωισμό.
Είσαι αυτό που είσαι. Πάντα έτσι ήσουν. Άλλες φορές έβαζες τα καλά σου, άλλες φορές ντυνόσουν με περιτυλίγματα να γίνεις πιο ωραίος, πιο αστραφτερός... Μα έχανες κάτι από την προσωπική σου ομορφιά. Κάθε φορά αυτό συνέβαινε. Κι εσύ καταπιεζόσουν μες στα γυαλιστερά και στα ξένα. Δε σου πάνε, ρε αδερφέ! Δεν μπορείς να ανασάνεις εκεί μέσα!
Μα τώρα γιατί νιώθεις τύψεις; Είμαστε δράση και αντίδραση. Όσο φταις για την αντίδρασή σου, φταίνε και οι άλλοι για τη δράση τους. Μοίρασε την ευθύνη, μοίρασε τη στεναχώρια και το βάρος και θα δεις που θα ξεκουραστείς. Μην το παίρνεις όλο πάνω σου. Δεν είναι δίκαιο!
Μην ονειρεύεσαι τι θα είχε γίνει αν... Δεν έχει σημασία πια. Δεν υπάρχει αν. Μας τελείωσε! Και μαζί του μας τελείωσαν και τα εναλλακτικά σενάρια που πάντα, με ένα μαγικό τρόπο, είναι καλύτερα από αυτό που έγινε. Για μία φορά σκέψου ότι αυτό που επέλεξες ήταν το καλύτερο δυνατό δεδομένης της στιγμής. Οτιδήποτε άλλο θα οδηγούσε σε χειρότερες καταστάσεις από αυτές που ζεις τώρα. Και τέλος η γκρίνια! Μια απόφαση είναι! Κι εσύ είσαι πολύ αποφασιστικός άνθρωπος... αυτό άλλωστε δε συζητάμε τόση ώρα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου